1934. De grondkleur van het gelaat der H. Maagd en ook die van het aangezicht van Jezus was van nature een schoon, fijn, zachtglanzend geel met een roodachtige tint. De moeizame inspanningen bij het reizen in de laatste jaren hadden bijgedragen om Hem het volgende voorkomen te geven. Zijn wangen onder de ogen, alsook zijn neusbeen, waren meer roodbruin geworden. Hij had een hoge en brede borst, sterk gespierde armen, evenzo lendenen met sterke, goed afgelijnde spieren, terwijl zijn knieën krachtig en gehard waren als van iemand die veel gereisd en veel op de knieën gebeden heeft. Zijn benen waren lang en hadden eveneens sterk gespierde kuiten van het vele reizen en het veelvuldig beklimmen van de bergen. Zijn voeten waren schoon van vorm en sterk en hadden op de zolen eelt gekregen door het vele barvoets gaan op stenige wegen. In evenredigheid waren ook zijn handen met de lange vingeren indrukwekkend en aangenaam om zien. Alleen maar de vingeren op zichzelf waren reeds mooi. Toch waren die handen niet teer (als van een vrouw) en toch evenmin knoestig als van iemand die veel zware arbeid verricht heeft. Zijn hals was niet ineengedrongen, maar sterk en gespierd; zijn hoofd was in volmaakte evenredigheid met het lichaam en dus van gepaste grootte; zijn voorhoofd was hoog en helder; zijn gelaat had een zeer schone ovaalvorm; zijn haar was middelmatig dicht en roodbruin of blond; boven op het hoofd was het effen en in tweeën gescheiden en hing Hem tot in de nek; zijn baard was niet lang maar puntig en op de kin gesplitst. Nu echter was een groot deel van zijn haar uitgerukt en de rest met bloed in elkaar geplakt. Heel zijn lichaam was één wonde; zijn borstkas was als gebroken; men zag een kuil onder zijn gewelfde borst; zijn buik was dun uitgerokken; hier en daar lagen ribben bloot ten gevolge der verscheurde huid. Boven de vooruitstekende bekken- of schaambeenderen was de buik zo smal uitgespannen dat hij de kruisstam in de breedte niet geheel meer bedekte. Fascikel 31 477