Velen, zowel ver als nabij, wierpen zich op de knieën en baden Jezus rouwmoedig om vergiffenis en Jezus richtte in zijn smarten nog zijn blik op hen. Terwijl nu de duisternis voortdurend toenam en aller aandacht zich op de hemel richtte en het kruis nu van allen verlaten stond, behalve van Jezus’ Moeder en zijn naaste vrienden, hief Dismas, na lang in een intens berouw verzonken te zijn geweest, met ootmoedig vertrouwen het hoofd naar Jezus op en smeekte: “Heer, laat mij in een plaats komen, waar Gij me verlossen zult; wees mij indachtig, wanneer Gij komt in uw Rijk.” En Jezus antwoordde hem: “Voorwaar! Ik zeg u: heden zult gij met Mij in het paradijs zijn.” 1938. De Moeder van Jezus, Magdalena, Maria van Kleofas, Salome en Joannes stonden tussen de kruisen van de moordenaars rond het kruis van Jezus en zagen naar de Heer op. De H. Maagd, door haar moederliefde geheel overweldigd, bad inwendig zeer dringend dat Jezus haar met Hem zou laten sterven. Nu zag Jezus zijn Moeder plechtig, diep, ernstig en medelijdend aan en Hij wendde dan ook zijn ogen tot Joannes en zei tot haar: “Vrouw, ziedaar uw zoon! Hij zal nog meer uw zoon zijn, dan wanneer gij hem had gebaard!” Vervolgens prees hij Joannes, zeggend: “Hij heeft altijd een eenvoudig, onwankelbaar geloof gehad en heeft zich slechts eenmaal geërgerd, nl. toen zijn moeder hem boven de andere apostelen verheven wilde zien.” Tot Joannes echter sprak Hij: “Zie, dat is uw moeder”, en eerbiedig als een vrome zoon omhelsde de apostel Fascikel 31 493