het Oud Testament, maar de Zakarias die betrokken is geweest in, en vermoord is geworden vóór de tempel, als gevolg van een twist. Zo’n twistgeval is te vergelijken met een soortgelijke ruzie vermeld in Encyclopedia Judaica, Jeruzalem, 1971, vol. 16, kol. 914, trefwoord Zadok: 2 priesters geraakten in twist wegens bepaalde rechten en voorrechten in de tempeldienst, zodanig dat een van hen de andere vermoordde met het offermes. Aanleiding tot de moord op Zakarias was, zegt onze zienster, een felle discussie nopens de afkomst van de Messias en nopens de rechten van zekere families op bepaalde plaatsen en ambten in de tempel. Zo kon niet om het even wie zijn kinderen in de tempel laten opvoeden. “Het valt me nu te binnen, zegt zij, eens in verband met zulke voorrechten gezien te hebben dat aan Hanna (de profetes die later als 84-jarige bij Jezus’ opdracht aanwezig was) de zorg voor een kleine prins werd toevertrouwd.” Om terug te keren naar Zakarias, ik heb ook gezien dat het gebeente van de hier bedoelde profeet en opperpriester later is teruggevonden; weet echter niet meer waar of wanneer noch in welke omstandigheden. Tot hier Katarina. *** Misschien vernemen wij iets meer daarover in de Kerkgeschiedenis van de kerkelijke schrijver Sozomenus, 9e Boek, passim. Theodosius II was nog maar 7 jaar oud, toen hij in 408 zijn vader Arcadius moest opvolgen als keizer van het Oostromeinse Rijk. In afwachting van zijn meerderjarigheid stond hij eerst onder voogdij van Anthemius, maar toen deze in 414 eveneens overleed werd tot keizerin-regentes verheven het 15- jarig zusje van Theodosius (met name Pulcheria, thans één van de beroemdste heiligen in de Griekse Kerk, geboren 19 januari 399, gestorven juli 453, feestdag 10 september). Toentertijd werd het Rijk buiten alle verwachting gelukkig en glansrijk beheerd. Het lijkt erop, zegt Sozomenus dat God in die tijd met welbehagen neerzag op het christelijk imperium in het Oosten, wat wij onder meer besluiten uit de veelvuldige miraculeuze ontdekkingen van heilige gebeenten, zo b.v. in december 415, tijdens het concilie van Diospolis, het Bijbelse Lydda, deze van Sint Stefanus, Nikodemus, Gamaliel en diens 20- jarige zoon Abibas. Ook reeds eerder in 415 (op 11 februari) deze van Zakarias, een oudere profeet. Beide wondere gebeurtenissen moeten wij nu verhalen, zegt Sozomenus, en wij beginnen met de laatstgenoemde. (Volgens Guides bleus, Israël, blz. 389 dateert deze gebeurtenis uit het jaar 440). Fascikel 31 525