de vlucht. Op het forum, vóór het paleis van Pilatus, hoorde ik hen dreigende woorden tot de landvoogd roepen, waarvan ik mij dit dreigend woord nog herinner: “Bloedschuldige rechter!” Klein en groot, jong en oud, allen verborgen zich in de verste schuilhoeken van hun huizen; in de stad was de schrik groot en algemeen. Ongeveer om 4 uur keerden de lijken naar hun graven terug. Na Jezus’ verrijzenis verschenen hier en daar nog vele zielen met hun lichaam (cfr. Mt. 27, 53). Het offer was in de tempel onderbroken; alles was in verwarring; slechts weinige mensen aten die avond het paaslam143. Op dit zelfde uur zag ik ook op andere plaatsen van het Beloofde Land en zelfs in landen ver van daar allerlei verschijningen en verschijnselen en tekenen die ik later zal verhalen144. 143 Weinigen aten het paaslam. – Er waren meerdere redenen. Pasen viel op zaterdag. De avond te voren op vrijdag moest het genuttigd worden. Maar de slachting der lammeren in de tempel was onderbroken. Het volk dat uit de tempel weggevlucht was, beschikte over geen geslacht lam. Of men liet de feestviering weg uit schrik. Anderen vreesden dat het contact met doden hen onrein had gemaakt en het paaslam mocht niet in staat van onreinheid genuttigd worden. Voor onreinen moest het eten van het paaslam een maand later geschieden. 144 Om de lijdensgeschiedenis niet te veel te onderbreken door het verhaal van wondergebeurtenissen in vreemde landen plaatste Brentano het volgende verhaal verder in het boek, nl. onder de losse toevoegsels tussen de verhalen van Jezus’ begrafenis en verrijzenis. Wij menen evenwel dat het verhaal hier best op zijn plaats staat. In nr. 1947 heeft K.E. reeds gezegd: ”In vele wereldstreken stortten gebouwen in en verzakten er bergen.” Fascikel 31 535