Het volgende fascikel zal beginnen met de beschrijving van het H. Graf  die Katarina ons ervan geeft.  Wij hopen er enige bijzonderheden aan  toe te voegen om daarna Katarina’s mooie verhalen te laten volgen.    Dit fascikel besluiten wij met nog de volgende bedenking.    Men zou de vraag kunnen stellen hoe men er toe gekomen is het kleine  heuveltje van 5 m hoog, rondvormig als een schedel, een berg, de  Kalvarieberg te noemen?    Vooreerst zij opgemerkt dat de H. Schrift de locus Calvariae of  Kalvarieplaats niet als berg kwalificeert, hoewel zij gemakkelijk  onbeduidende heuvels berg noemt, b.v. de berg Sion.    Reeds op grond van dit laatste wordt de naam berg gerechtvaardigd,  maar ook door de topografie.    Wij vestigden er boven reeds de aandacht op.  Wanneer men namelijk de  kleine heuvel in verband brengt met de gehele oostelijke helling tot in de  stadsvallei nabij de Tempelpleinmuren, dan blijkt dit een lange en lastige  klimpartij te zijn voor een doodgemarteld mens met een enorm, zwaar  kruis beladen.    De beklimming begon op een niveau van 720 m, terwijl Jezus op Kalvarië  een peil van 755 m had bereikt.  Het verschil is 35 m voor een afstand van  ± 400 m.   ***    Fascikel 31 584