gewonde, met bloed gevulde handen! Ach! nu werd het al te duidelijk welke verschrikkelijke martelingen haar Zoon verduurd had, welke ontwrichtingen hadden plaats gehad. De gehele romp was gebroken, de beenderen uitgerekt, de ledematen ontwricht en daardoor stijf en onbuigzaam geworden. De schouder, waarop Hij het zware kruis getorst had, was doorsneden en ontvleest (zie fasc. 31, nr. 1924, voetnoot 119). 1981. Jezus’ gehele bovenlijf was bedekt met wonden, geselstriemen en builen. Aan de linkerkant van zijn borst, was ook nog de kleine wonde zichtbaar, waar de (punt van de) lans aan de overzijde weer te voorschijn was gekomen (fasc. 31, nr. 1964), en in de rechterzijde gaapte de grote, wijde lanswonde die dwars door zijn Hart ging van de ene zijde tot de andere. Maria waste en reinigde al die wonden en Magdalena, tegenover haar op de knieën liggend, meestal bij de voeten van Jezus, bood haar menigmaal haar hulp aan; voor de laatste maal besproeide zij met de vloed van haar tranen Jezus’ voeten, welke zij zodoende als met water waste, om ze dan vol tederheid met haar lange haarlokken weer af te drogen. Toen nu het hoofd, de romp en heel het lichaam tot de voeten van alle bloed en vuil gereinigd waren, glansde het heilig lichaam blauwachtig-wit als uitgebloed vlees en het vertoonde hier en daar bruine vlekken van gedroogde wonden en plekken van rauw vlees zonder huid. Zo lag het neer in de schoot van de rouwvolle Moeder, die de gereinigde ledematen begon te zalven, aanvangend bij het hoofd. De overige H. Vrouwen waren om de beurt vóór haar neergeknield en hielden haar een doos voor, waaruit zij met de wijsvinger en duim van de rechterhand een soort zalf of andere kostbare stof nam; hiermee bestreek en vulde zij elke wonde. Zij goot ook vloeibare zalf over Jezus’ haar en ik zag hoe zij de handen van Jezus in haar linkerhand hield, ze met eerbied kuste Fascikel 32 617