plaats der lijkbereiding. Maria die in de liefdevolle reiniging van het lichaam van haar Zoon enige verlichting en troost gevonden had, maar zich er nu weer van beroofd zag, gaf zich opnieuw geheel aan haar smart over en liet haar gesluierd hoofd in de armen der H. Vrouwen rusten. Magdalena echter, alsof men haar de Geliefde haars harten had willen ontrukken, ijlde de mannen met vooruitgestrekte armen enige passen achterna, doch keerde dan tot de H. Maagd terug. 1982. Zij droegen het heilig lichaam van de hoogte van Golgota naar beneden op enige afstand van de heuveltop, waar, in een diepte van de helling, een mooie, vlakke rotssteen was (beschreven op nr. 1878, voetnoot 167). Hier hadden de mannen de plaats van de balseming in gereedheid gebracht. Eerst zag ik een doorzichtig doek als van kantwerk met mazen als een net. Het was een doek in de aard als bij ons het vastengordijn of de zogenaamde hongerdoek, die men in de kerk ophangt171. Wanneer ik als kind dit gordijn zag, meende ik telkens dat het dezelfde doek was, die ik bij de lijkbereiding had zien gebruikt worden. Die doek was waarschijnlijk met mazen als een net vervaardigd om er het water bij het wassen gemakkelijk te laten doorlopen. Ik zag daar echter ook nog een ander grote doek uitgespreid. Zij legden het lichaam van de Heer op de opengewerkte doek en enigen hielden de andere doek of het laken erover heen. 171 Nota van Brentano: De zuster bedoelt het groot witlinnen gordijn, dat in het bisdom Münster in de vastentijd tussen het priesterkoor en het schip van de kerk opgehangen en uitgespannen wordt en van het dak tot beneden neerhangt. In dit gordijn zijn gewoonlijk opengewerkte plaatsen, die een grond vormen voor de afbeelding van de heilige 5 wonden, de lijdensinstrumenten, enz. Dit gordijn maakt op ontvankelijke gemoederen een diepe indruk en richt tot vrome zielen een zwijgende oproep tot boete, strengheid, versterving, vasten en beschouwing. Fascikel 32 619