heuvel zo genoemd werd om een zekere gelijkenis van die plaats met een menselijke schedel. In het rotsblok dat van Kalvarië overgebleven is, bestaat een kleine grot, vlak onder de plaats en de holte waar het kruis van Jezus in geplant stond. De grot is gelijkvloers en ingericht tot een kapel die kapel van Adam genoemd wordt. Uit een visioen van K. schijnt op te maken te zijn, dat, volgens haar, de schedel van Adam door de profeet Elizeüs, veel dieper in de grond begraven werd. *** De traditie nopens het berusten van Adam of zijn schedel in de heuvel Kalvarië is zeer oud en werd in de eerste christelijke eeuwen algemeen aangenomen. - In zijn boek ‘Onze Heer Jezus Christus en het H. Land’ zegt Dubois: “Volgens een eerbiedwaardige traditie nam Noë het gebeente van Adam met zich in de Ark en verdeelde het later onder zijn zonen. De schedel viel Sem ten deel. Toen deze zich had gevestigd in het land dat later de naam Judea kreeg, begroef hij Adams schedel op een plaats die hem door een hemelse openbaring aangewezen werd als de plaats waar de tweede Adam, Onze Heer Jezus Christus geslachtofferd zou worden. Zo althans verhaalt Jakobus van Edessa, leermeester van de H. Efrem, en deze overlevering wordt bekrachtigd door Origenes, Ambrosius, Basilius en Augustinus.” (blz. 285). - Voegen wij erbij de H. Athanasius, Hiëronymus, en zijn leerlingen Paula en Eustochium. Uit de traditie ontstond het gebruik om aan de voet van het kruis een schedel te plaatsen of de afbeelding ervan aan de stam vast te hechten. - Maar, zegt Lesêtre in D.B., Calvaire, deze traditie steunt op geen enkel stevig fundament. “Weliswaar, zo redeneren de ontkenners der traditie hebben die vaders en kerkelijke schrijvers de traditie gevolgd, maar het was om de mystieke beschouwingen die zij er aan vast konden knopen, zoals deze: “Het paste dat het kostbaar bloed door de tweede Adam Fascikel 32 657