Jezus trok in triomf binnen, de boze geesten weken achteruit en schreeuwden: “Wat zijt ge zinnens met ons? Wat komt gij hier doen? Wilt gij misschien ook ons nu kruisigen?, en meer dergelijke wanhoopskreten slaakten zij. De engelen sloegen ze echter in boeien en dreven ze vóór zich uit! De zielen kenden Jezus slechts oppervlakkig; zij wisten maar weinig van Hem, doch Hij openbaarde zich aan hen en zij zongen zijn lof. Nu richtte de ziel van de Heer zich naar de kring rechts, het eigenlijke voorgeborchte en buiten die kring, er vóór, ontmoetten Hem de zielen van de 2 moordenaars. ‐ Deze van de goeie werd door engelen in de schoot van Abraham geleid en ‐ die van de slechte door boze geesten in de hel gesleept. De ziel van Jezus sprak hen allebei aan en begaf zich dan met de scharen van engelen, van verloste zielen en van verdreven, geboeide geesten in Abrahams schoot. De zogenaamde schoot van Abraham is een verblijf en het schijnt mij hoger gelegen te zijn. Het was als ging men onder het kerkhof onder de grond door en als steeg men dan omhoog uit de aarde in de kerk. De geboeide boze geesten verzetten zich en wilden hier niet door, maar zij werden door de engelen met geweld er door gedreven. Hier verbleven al de heilige Israëlieten, links de Patriarchen, Mozes, de Rechters en de koningen; rechts de profeten en alle voorouders van Jezus en ook hun verwanten tot aan Joakim, Anna, Jozef, Zakarias, Elisabet en Joannes. In dit verblijf hier waren geen boze geesten, geen lijden of kwelling, behalve het smachtend heimwee naar de vervulling van de belofte, hetgeen nu gebeurde. Fascikel 32 686