2145. Van bij het Cenakel naar de vijver Bethesda toe waren verscheidene afdaken of schuren, tenten en openbare herbergen, waar feestpelgrims overnachtten en hun lastdieren stalden. Velen lagen er nog te slapen, maar anderen, uit hun slaap gewekt, waren aan de genade van de H. Geest deelachtig geworden, want in de gehele natuur was een algemene beweging geweest. Vele goede mensen hadden een inwendige verkwikking ontvangen, maar de bozen voelden schrik, waren vol angst en nog meer verstokt dan vroeger. De meeste pelgrims die in de wijk, waar de ontluikende Gemeente haar verblijf had, herbergden, kampeerden hier reeds sedert Pasen257, omdat de grote afstand van hun woonplaatsen de heen- en terugreis tussen Pasen en Pinksteren onmogelijk maakte. Dezen nu waren door alles wat zij gehoord en gezien hadden, beter op de hoogte van het leven der leerlingen en hun bijgevolg meer genegen dan vele anderen. Toen nu dus de uitgezonden leerlingen op hen toetraden en hun vreugdig verkondigden dat zo juist de Belofte van de H. Geest in 257 Kampeerden hier reeds sedert Pasen. – Hoewel de Wet voorschreef driemaal in het jaar naar het Heiligdom van Jahweh te gaan (Ex. 34, 23-24; in de eerste eeuwen na de Uittocht uit Egypte was dit de tabernakel, daarna de tempel) voldeed men toch volgens een ruimer wetsverklaring door één bedevaart, vooral als de tempel eenmaal te Jeruzalem gebouwd was, omdat nu voor velen de afstand te enorm geworden was voor 3 bedevaarten in het jaar. Nochtans bleven vele vrome Joden getrouw aan het oorspronkelijk gebruik om de tempel op de 3 hoogfeesten te bezoeken. Voor zulke Joden uit het buitenland had het geen zin tussen Pasen en Pinksteren naar hun huis terug te keren. In Hand. 2, 11 zien wij uit welke verre streken vele van die Joden gekomen waren: uit Partië, Medië, Elam, Mesopotamië, Kreta, enz. Ook zijn de oosterlingen volstrekt geen gehaaste en tijdgierige mensen. Over oosterse pelgrimerende christenen schreef De Géramb in 1832 uit Jeruzalem: “Vele pelgrims brengen de vasten te Jeruzalem door en zullen eerst na de paasfeesten huiswaarts keren.” Fascikel 34 922