Barsabas, Barnabas, Joannes Markus en Eliud, de zoon van de ouderling Simeon. Zij knielden twee en twee vóór Petrus, die sprak en uit een kleine rol gebeden las. Joannes en Jakobus hielden in de ene hand lichten en legden hun andere hand op de schouders van de wijdelingen en Petrus legde hun de hand op het hoofd. Vervolgens sneed Petrus hun wat haar van het hoofd af, dat in een schoteltje op het altaar gezet werd en hij zalfde hen uit de bus, die Joannes vasthield, op het hoofd en de vingeren. Daarna werden hun nog de gewaden aangedaan; enigen hadden de stool dwars onder de arm, anderen van voren op de borst gekruist. Ik heb nog veel andere handelingen gezien, die deel van de plechtigheid uitmaakten, maar ik ben ze vergeten. Alle ceremoniën waren korter doch plechtiger dan nu. Tot slot van de plechtigheid en van het feest zegende Petrus de Gemeente met de avondsmaal-kelk waarop het H. Sacrament lag. Maria en de andere vrouwen gingen vervolgens naar de kerk bij de vijver Bethesda. De apostelen, leerlingen en nieuwe dopelingen, die groene takken droegen, trokken al zingend in processie eveneens daarheen. Maria bad daar, in het koor vóór het altaar geknield en Petrus beklom de leerstoel. In zijn redevoering over de regel en levenswijze van de Gemeente legde hij er de nadruk op dat de een niet meer dan de andere moest hebben, maar dat allen alles met elkander moesten delen en dat voor de arme toegetredenen zorg gedragen moest worden. Daarenboven was zijn redevoering vermengd met ontboezemingen van dank tot de Zaligmaker voor de genade en de zegen, die Hij over de Gemeente uitstortte. Daarna werd nog gedoopt. Fascikel 34 957