De hierop liggende balken van de zoldering waren met

dwarsbalken en inleghout (of vlechtwerk) verbonden en met

velerlei kunst-loofwerk versierd. Het geheel maakte een

eenvoudige, maar aangename weldoende indruk.

De verste rond- of hoekvormige ruimte van dit achterste gedeelte

was door een gordijn afgesloten en vormde Maria’s bidvertrek.

Hier was in het midden van de muur in een nis een bewaarkastje

aangebracht, dat men als een rond tabernakel draaiend opende en

sloot door aan een lint of touw te trekken.

Er stond een kruis in, waarvan de stam ongeveer een arm lang

was en de ingevoegde armen schuin omhooggingen, zodat dit

kruis de vorm van een Y had, gelijk ik in alle omstandigheden het

kruis van Christus altijd gezien heb. Het was bijna nog minder

sierlijk en minder fijn uitgesneden dan de kruisen, die ook nog in

onze dagen uit het Beloofde Land komen. Ik meen dat Joannes en

Maria het wel zelf hebben vervaardigd. Het bestond uit

verschillende houtsoorten16.

Er werd mij meegedeeld dat

de witachtige stam van cipreshout was,

de ene zijarm die bruinachtig was, van cederhout,

de andere zijarm die geelachtig was, van palmhout en

het bovenste opzetstuk met het opschriftplankje, van olijfhout

dat geel en glad was.

16 Verschil ende houtsoorten. – Het waren dezelfde soorten hout als die van

het ware kruis, zoals uit verschillende passages blijkt, b.v. fasc. 29, nr. 1806,

voetnoot 26; ook nog fasc. 31, nr. 1934.

De verschillende stukken hadden dezelfde kleur, behalve dat het cipreshout

van de stam van het ware kruis zwartachtig geworden was van in het water

te liggen.

Fascikel 34