zag Tomas. Ik geloof dat er een concilie gehouden werd en Maria

stond hen bij met haar raad21.

Zodra zij aangekomen waren en nog eer zij de stad zelf waren

ingetreden, zag ik hen in de avondschemering de Olijfberg, de

Kalvarieheuvel, het Heilig Graf en alle heilige plaatsen rondom

Jeruzalem bezoeken.

De Moeder Gods was zo ontroerd, zo vol smart en medelijden, dat

zij zich ternauwernood staande kon houden en gesteund door

Petrus en Joannes weggebracht moest worden.

Anderhalf jaar vóór haar dood is zij nog eens van Efeze naar

Jeruzalem gereisd. Hier zag ik haar ook nu weer in de nachtelijke

stilte, geheel ingehuld, met de apostelen de heilige lijdensplaatsen

bezoeken. Zij was onuitsprekelijk bedroefd, uiterst ontroerd en

telkens en telkens verzuchtte zij opnieuw: “O mijn Zoon! O mijn

Zoon!” Toen zij bij de achterpoort van dat paleis kwam, waar zij

Jezus die onder het kruis nederzeeg, ontmoet had, zonk zij bij de

herinnering daaraan, van smart bewusteloos ter aarde, zodat de

vergezellende apostelen meenden haar de geest te zien geven.

Men droeg haar naar het Cenakel op de berg Sion, waar zij

vroeger in de voorgebouwen geleefd had en ook nu weer haar

intrek had genomen. Hier verkeerde de H. Maagd thans

gedurende meerdere dagen in zulk een toestand van zwakheid en

ziekte en viel zo herhaaldelijk in onmacht, dat men haar dood

voor onvermijdelijk hield en het nodig achtte een graf voor haar

in gereedheid te brengen. Zijzelf wees daartoe een grot aan bij de

Olijfberg en de apostelen lieten voor haar op de aangewezen

21 Nota van Brentano: Daar de zienster vroeger gezegd had dat Maria

tweemaal van Efeze naar Jeruzalem gegaan is, zo is het niet uitgesloten dat

er hier, wat de kerkvergadering betreft, een verwarring bestaat tussen de

eerste en de tweede reis.

Fascikel 34