Nadat de schrijver dit gedaan had en teruggekeerd was, zeide hij: ”Vertel nu maar!” Opeens staarde zij voor zich uit en vroeg zich aarzelend af: “Waar ben ik nu eigenlijk? Is het morgen of avond?” De schrijver wedervoer: “Je wilde mij het afsterven der H. Maagd verhalen.” “O ja kijk! daar heb je die mensen, de apostelen, ondervraag hen zelf; je bent geleerder en beter ter taal, voor jou is het gemakkelijker om het te vragen; zie! zij volgen het pad van de kruisweg; zij gaan naar het graf van de Moeder van God; zij gaan er aan werken.” Op dit ogenblik, toen zij dit zegde, beschouwde zij reeds de handeling die na Maria’s dood plaatshad. Na een ogenblik zwijgen vervolgde zij, terwijl zij de getallen die in haar visioen voorkwamen, met de vingers nabootste: “Zie welk getal! Eén trek I en dan nog een V bij elkaar, is dat niet 4? En dan weer een V met 3 trekken erachter, is dat niet 8? Nochtans (om 48 weer te geven) is dit niet juist (zou moeten zijn XLVIII), maar dit wordt mij zo getoond, als waren het cijfers, omdat ik hoge getallen in letterschrift (of Romeinse cijfers) niet kan lezen. Wat ik zie, moet betekenen: het jaar 48 is het sterfjaar van de H. Maagd. Verder zie ik daar X en III en dan tweemaal het teken van volle maan, zoals deze in de almanakken afgebeeld wordt; de betekenis hiervan is dat de H. Maagd 13 jaar en 2 maanden na Christus’ Hemelvaart gestorven is34. 34 In fasc. 34 is een nota geplaatst van Brentano zelf, die doet opmerken dat K. in de visioenen die op de Roomse kerk betrekking hadden, alle getallen in Romeinse cijfers zag (fasc. 34, nr. 2195, voetnoot 2). Deze nogal primitieve manier om getallen aan te duiden vindt men ook terug bij andere begenadigden, o.m. bij Don Bosco, die zeker geen van de minst belangrijke is. Fascikel 35 82