Zij hield de volgende nacht deze relikwie bij zich en vertelde ‘s anderendaags aan de Pelgrim: Dit is een gebeente van Maria van Kleofas; zij is mij duidelijker dan ooit verschenen en heeft me gezegd: Dit is gebeente van mijn beenderen. Hierbij zag ik opnieuw dat Anna en Joakim in het begin van hun huwelijk, een twintigtal jaren vóór de geboorte van de allerheiligste Maagd, een dochter hadden, die Maria Heli heette en het kind der Belofte niet was; het had dus een teleurstelling voor hen betekend. Zij lieten het kind (enige jaren) bij zijn grootouders in Sefforis en begonnen bij Nazareth (4 km ten noordwesten van Nazareth) een nieuw leven van boetvaardigheid en afzondering. Ook Anna zelf is een kind geweest, dat na lange onvruchtbaarheid van haar ouders, door veel gebeden van de hemel bekomen werd. Haar geboorte werd door de Essenen aan haar moeder voorspeld en beloofd. In haar vierde jaar werd zij aan de tempelschool toevertrouwd. Ik zag haar daarna thuis terug, waar zij, na de dood van haar moeder, voor haar vader de huishouding bestuurde. In het huis was een zoontje van haar zuster, met name Eliud. Het werd door Anna opgevoed en later is het de man geworden van de weduwe van Naïm. Anna had 6 dingers, die zij, volgens de profetische aanwijzingen van de oude Essenen, allen moest afdanken om Joakim te trouwen, die de vader van Maria moest worden. 2231. Anna was bij haar huwelijk ongeveer twintig jaar oud; haar zuster, de moeder van de voormelde Eliud, was wel 18 jaren ouder. De eerste dochter die Anna baarde, was een teleurstelling voor haar: het kind had niet de aangekondigde tekenen der uitverkiezing en was dus niet het kind der Belofte. Anna had bovendien ontijdig gebaard en dit bracht haar in grote kommer, want zij hield dit voor een goddelijke straf. Immers, één van haar dienstmeiden had een grove misslag (= misstap, fout) begaan en Fascikel 35 120