In het derde boek van zijn homilieën (adversus sectas) zegt hij: “Het is de algemene leer, zoals het de onveranderlijke mening en overlevering der Jeruzalemse kerk is geweest, dat de H. Anna 3 huwelijken aangegaan heeft.” Hij prijst deze 3 huwelijken als gesloten onder aandrijving van de H. Geest en roemt Anna’s vruchtbaarheid met deze woorden: “O edele wortel, o heilig geslacht; o goede boom, die zo vele en zo goede vruchten gedragen heeft.” De tegenovergestelde mening noemt hij een aanmatiging tegen de algemene Kerk, de universalis ecclesia, tegen het algemeen gevoelen der H. Kerk. Hij kent er slechts drie, zegt hij, die deze eenstemmige overtuiging van de gehele christenheid moedwillig (proterve) hebben tegengesproken en hij voegt eraan toe dat één van hen de genade bekomen heeft zijn woord te herroepen en tot de katholieke Kerk terug te keren. En hij besluit: “Te beweren dat de H. Anna maar eens getrouwd is geweest, staat bijna gelijk met geloof te hechten aan nieuwe, onhoudbare meningen tegen de Kerk!” *** Met niet minder strengheid dan Joannes Eck spraken ook in zijn tijd de andere voorstanders van de 3 huwelijken en zij noemden de ontkenning ervan: een dwaalmening radicaal in strijd met het algemeen gevoelen van de Kerk (opinio erronea et communi ecclesiae traditioni adversans). Men moet er zich dus niet over verwonderen dat, ten overstaan van deze algemene en vaste overtuiging, de tegenstanders er zich slechts matig tegen te weer stelden. Zo zegt b.v. Salmeron: “Quamquam haec sententia pervulgata sit en multorum scriptorum, maxime recentiorum, testimoniis confirmata, NONNULLIS tamen catholicis de fide suspecta habita est et parum honorifica aut conveniens sanctitati Annae aut dignitati Mariae Virginis, ejus filiae, aut denique ipsi Christo.” Fascikel 35 135