Andreas was ouder en niet zo voortvarend als Petrus; het was gemakkelijker met hem te leven. Later bij zijn huwelijk betrok Andreas een ander huis te Betsaïda (aan de noordkant). Een ouder persoon was bij Petrus gebleven (in het huis bij Kafarnaüm, nl. Petrus’ schoonmoeder) en zij bestuurde voor hem de huishouding; zij was zeer werkzaam en geduldig, maar ziek en aan bloedvloeiing onderhevig. Wanneer men van Kafarnaüm naar Betsaïda ging, trof men tussen beide plaatsen een rij of groep kleine huizen aan bij een riviertje; ze waren als een dorp vóór Betsaïda. Hier was Petrus’ vader met zijn nicht komen wonen, die reeds in (of nabij) Kafarnaüm bij hem had gewoond. Ook Andreas was meegekomen en woonde hier enige tijd, maar na zijn huwelijk woonde hij te Betsaïda (aan de noordkant van het dorp). Petrus hield 3 jaren lang huis als jonkman en trouwde dan met de weduwe van een visser uit de huizen vóór Betsaïda, die haar zaken niet meer alleen kon beredderen. Deze trok nu in het vaderlijk huis van Petrus (bij haar man in het huis vóór Kafarnaüm) en Jonas, zijn vader, trok met Andreas en de nicht in het huis dat deze weduwe verlaten had, aan het riviertje van Betsaïda42. 42 De plaatselijke gegevens zijn reeds lang bekend. Wij hebben de passages aangeduid waar men ze kan vinden. Hier een woord over de verhuizingen van de familie. Ze lijken een beetje verward, waarschijnlijk omdat Katarina deze bijzonderheden tweemaal heeft meegedeeld die dan onvermengd naast elkaar zijn blijven staan, zonder dat Brentano ze tot een eenheid verwerkt heeft. Dit doen wij thans als volgt met de hoop dat onze voorstelling en verbinding juist zal zijn: - Petrus’ vader woont bij Kafarnaüm in het huis dat zo vaak in Jezus’ leven vermeld is en waar vaak zich zieken verzamelden om op de komst van Jezus te wachten. - De vader laat dit huis aan Petrus over en gaat met Andreas en een nicht wonen in het arbeidersdorp of dorp van Serobabel tussen Kafarnaüm en Betsaïda, vóór Betsaïda. Fascikel 35 140