Ik wist ook de ganse geschiedenis van dat doek, maar ben ze nu vergeten. Een grafdoek van Jezus was in de handen van een leerling van Jeruzalem gekomen, die aan de tempeldienst verbonden was, en naderhand in de handen van Joden. Zij probeerden hem te verbranden; ik zag dat doek dan omhoogvliegen; ik zag er de gehele geschiedenis van, en dat een bisschop van Syrië veel twist om die doek met de Joden had en ik geloof dat hij het ook bekwam. Ik meen een gebeente van die bisschop te bezitten. Petrus heeft de leeftijd van 99 jaren bereikt; hij stierf in het jaar 69. Hij had de stoel van Antiochië 7 jaren, en die van Rome 27 jaren bekleed. In het jaar 43 was hij in Jeruzalem en kwam van daar naar Rome en stichtte er de Kerk. Van Rome kwam hij Maria’s dood te Efeze (langs omwegen?) bijwonen en bezocht op de terugreis Jeruzalem. In Joppe was Petrus driemaal. Eerst had hij met Simon de Tovenaar in Samaria te doen. Daarna ging hij naar Joppe. Vandaar trok hij weer, naar aanleiding van de klachten over de aalmoezen, naar Jeruzalem en stelde de diakens aan, werd als Overste erkend (zijn beslissingen werden als die van het Hoofd van de Kerk aanvaard), en hij keerde dan naar Sarona en Joppe terug. Toen de vrouwen hun klachten over het beschimmelde brood bij Stefanus indienden, kwam hij opnieuw naar Jeruzalem en keerde dan nogmaals naar Joppe terug, en nu was het dat hij hier Tabita van de dood opwekte en het visioen had van de menigvuldige spijzen in een doek (Hand. 9, 36-42; 10). Toen had Jakobus de Meerdere in Samaria te doen met 2 tovenaars die hij bekeerde en die daarna in de naam van Jezus zieken genazen, gelijk zij het te voren in de naam van de duivel beproefd hadden. Een van dezen was Hermogenes. Fascikel 35 151