Petrus stond aan een uitkant, (op geringe afstand) van Betsaïda, en nogal dicht bij het water (zoals reeds gezegd, vermoedelijk bij de beek Djamoes in de kleine vlakte Tabiga, waar het nog kon behoren tot het dorp tussen Kafarnaüm en Betsaïda). Ik zag Andreas met nog iemand (nl. Saturninus) bij Joannes de Doper en ik zag dat Joannes over Jezus sprak, die daar op een aanzienlijke afstand voorbijging. Ik zag dat Andreas en de andere leerling met Joannes spraken, Joannes dan verlieten en zich tot Jezus begaven. Jezus van zijn kant kwam hen op een zijpad tegemoet, vroeg hun wie zij zochten en nodigde hen uit om Hem naar zijn herberg te vergezellen (fasc. 12, nr. 350). Uit het leven van Andreas verhaalde K. slechts de volgende daden en wonderen. 2244. Ik zag Andreas in Achaia (een Griekse provincie) en Matteüs in een ver afgelegen stad met leerlingen en met een zestigtal gelovigen gevangen. Men had gift in de ogen van Matteüs gedaan: het pijnigde hem verschrikkelijk; zijn ogen waren vuurrood en toegezwollen zodat hij niets meer zag, hoewel ze niet uitgestoken noch dood waren. De stad lag ten zuidoosten van Jeruzalem aan de overzijde van de Rode Zee in Ethiopië; ze lag aan een stroom die voor zo’n bergland groot was. De mensen zijn daar volkomen zwart, maar aan de ene zijde van het land zijn ze wit. De landstreek van de blanken dringt met een hoek of als een wig in het land van de zwarten. Andreas werd in een visioen tot Matteüs geroepen. Hij besteeg als een onbekend reiziger een schip vol passagiers; het schip had een snelle en gelukkige vaart. Andreas zette nu zijn reis te land voort en op deze landreis zag ik hem afwisselend op de ene en dan op de andere zijde van de Fascikel 35 153