stroom, waaraan de stad lag. Hij genas Matteüs, slaakte (= losmaken, ontbinden) zijn boeien en die van zijn medegevangenen en predikte in de stad het Evangelie. Aanvankelijk hadden zij bijval, maar daarna werden de burgers door een slechte vrouw tegen hen opgehitst. Zij grepen Andreas en sleepten hem met gebonden voeten door de stad. Andreas bad hierbij voor zijn beulen en dezen werden getroffen, baden hem om vergiffenis en bekeerden zich; hij keerde dan naar Achaia terug. Ik zag hen een blinde bezetene genezen en een Egyptische jongen van de dood opwekken. Ook vluchtte eens een jongeling tot hem, wiens onnatuurlijke moeder hem tot bloedschande wilde verleiden. Op zijn weigering had zij hem bij de proconsul van haar eigen misdadig opzet beschuldigd. Andreas en de jongeling baden. De apostel raadde hem aan zich door belofte tot een zekere vasten te verplichten en ging dan met hem naar het gerecht. De moeder werd door de bliksem getroffen en de vrijgesproken jongeling vastte vele dagen. Andreas reisde ook naar Nicea, waar hij uit de stedelijke begraafplaats 7 onreine geesten wegdreef, die blaften als honden. Hij stelde daar een bisschop aan, die van het volk uit het gewest van Kedar was. In Nikomedië wekte hij een dode jongeling op. Op de Hellespont stilde hij een storm; en toen wilde Thraciërs hem eens bedreigden, werden zij door een groot hemels licht, met schrik geslagen, zodat zij te gronde vielen. Ik zag ook de geschiedenis van de bekeerde zondares Trofina, tegen wie men geen geweld kon plegen, dankzij het Evangelie dat zij op de borst droeg. Ik zag Andreas ook eenmaal voor de dieren geworpen en weer bevrijd. Van zijn laatste marteling herinner ik me nog de naam van zijn rechter, nl. Egeas. Het kruis waaraan hij gehecht werd, was zo gevormd: het was een kruis met 3 balken, waarvan de ene loodrecht was, waarop de 2 andere een X-kruis vormden; (een Andreaskruis; dit kruissoort Fascikel 35 154