De H. Joannes, apostel en evangelist. – Bijzonderheden uit zijn leven. (27 december 1820) 2253. Ik had vele gezichten over Joannes, maar ik kan ze niet rangschikken en ben er ook veel van vergeten. Nochtans zag ik heden niet zijn marteling in het olievat te Rome; hoewel ik ze dikwijls gezien heb. (Waarschijnlijk omdat de gedachtenis daarvan op 6 mei door de Kerk herdacht wordt, of werd). Maar ik heb gezien dat Joannes, zolang Maria leefde, altijd bij haar was en haar nooit verliet (d.i. nooit ophield voor haar te zorgen of zorg er voor te laten dragen, doch wel verliet hij haar tijdelijk om apostolische arbeid te verrichten en te reizen). Ik zag dat hij haar altijd de H. Communie toereikte, met haar de kruisweg bad, haar zegende en dan van haar de zegen ontving en dat Joannes als een zoon vertrouwelijker met haar omging dan alle anderen. Hij heeft Maria in het zesde jaar na de dood van Christus naar Efeze gebracht. Jakobus de Meerdere is ongeveer 8 jaren na de Hemelvaart gemarteld, maar Maria is veel later gestorven; zij is tamelijk oud geworden, en Jakobus de Meerdere was, gelijk ik het nu met zekerheid zie, niet aanwezig bij haar dood. In zijn plaats was een oude leerling erbij (cfr. nr. 2214, voetnoot 28) Ik zag dat Joannes in een zekere nacht met een paar leerlingen in een hut bij Efeze kwam, waar mensen op hem wachtten. Deze waren daar juist uit het gewest van Kedar aangekomen. Het waren verwanten van dat paar oude echtelingen, die Jezus op zijn reis na de opwekking van Lazarus genezen had. Ik zag Joannes daar 2 jongelingen dopen en ook een knaapje van ongeveer 2 jaren, dat op de schoot van zijn moeder zat en tot aan Fascikel 35 172