borststuk als een keurslijf had. Haar rok was van dezelfde stof als haar jak en had dezelfde dwarse of horizontale plooien. Boven dit alles droeg zij een bovenkleed met gouden bloemen, dat alleen onder de borst toesloot. De mouwen waren aan de schouders eveneens kroes (of vol plooien) en om de boven- en onderarm met armringen of bonden, die met parelen bezet waren, toegehaald of omvat. Aan de ellebogen en aan het voorste van de mouwen bij de handen hingen stroken neer van geelachtige kleur en als van kantwerk. Het kleed had een grote sleep. Zij zag er uiterst stijf uit in die kleding, bijna gelijk een pop (zie nota op overdreven oosterse versiering in fasc. 15, nr. 541, voetnoot 259). Magdalena is kort na de hemelvaart van Christus in de woestijn gegaan naar het gewest, waar Joannes de Doper zich opgehouden had, doch nog wat zuidelijker. In het begin was zij daar waar nog enige hutten stonden, waarin zij af en toe wat voedsel ging vragen. Zij was dan geheel in haar klederen gehuld, maar later trok zij verder een wild rotsgewest in en leefde daar in een Fascikel 36 311