de H. Communie gaf107. Marcella had Magdalena gediend in de tijd van haar wulps en werelds leven. De vrouwen bij wie Marta zich voegde, waren ook ergens verdreven (weggehaald of geschaakt, zie verder). De derde man die met Magdalena en de anderen op het schip buiten Palestina gezet was, heette Chelitonius; hij was de door Jezus genezen blindgeborene, die sedertdien altijd bij de leerlingen geweest was. Ik heb het tafereel van zijn genezing gezien, opdat ik zou weten wie hij was; zijn naam werd mij gezegd. Nadat Marta Massilia (= Marseille) verlaten had, voegde zij zich, naar ik zag, met Marcella en haar eigen dienstmeid en met enige vrouwen, die zich bij haar aangesloten hadden, in een wild, woest en ongebaand gewest bij verscheidene heidense vrouwen, die in hutten woonden, welke zij tegen rotsspelonken aangebouwd hadden (zoals boven reeds gezegd). Het waren slavinnen, die door het volk van dit gewest in een oorlog geroofd en naar hier gebracht waren; ook stonden zij onder bewaking. Marta en haar gezellinnen vestigden hun verblijf onder deze vrouwen; zij bouwden zichzelf in het begin kleine hutten naast elkander, en later een klooster en een kerk. Deze kerk bestond aanvankelijk uit 4 muren; het dak werd met vlechtwerk van takken gemaakt, (met leem dicht gesmeerd) en met graszoden bedekt; alle vrouwen werkten aan de opbouw mee. Marta en haar gezelschap werkten eerst aan de bekering van de geroofde slavinnen, van wie enige zich bij hen aansloten, terwijl andere hen door verraderlijke beschuldigingen en laster veel leed 107 Maximinus kwam met Magdalena halfweg samen. – Maximinus was tevens, zoals men straks in de levensschetsen zal lezen, de bemiddelaar tussen Magdalena en Marta. Zijn stad lag ook tussen hun woonplaatsen. Fascikel 36 316