Nochtans mogen wij niet nalaten te wijzen op een drietal trekken die kenmerkend zijn voor haar leven. Het zijn de volgende: a. Het munt uit door heroïsche deugden. Haar hoofddeugd is ontegensprekelijk de naastenliefde, of, zoals men het hedendaags gaarne uitdrukt, de medemenselijkheid, maar dan op christelijke grondslag. Door haar deugden kan zij met de grootste heiligen vergeleken worden. b. Het schittert door de geest van beschouwing. Vanaf haar vijfde jaar, zoniet reeds vroeger, werd zij in haar gebed overdag en bij nachte, maar ook onder haar dagtaak door taferelen of voorstellingen uit de gewijde geschiedenis belegerd en overrompeld. Haar bezigheid bestond in die eerste jaren in het hoeden van vee, en spoedig daarop in lastige veldarbeid. In haar laatste levensjaren culmineerden haar gezichten in de openbaringen die zij dag aan dag kreeg op Jezus’ openbaar leven en ook in die op het Bitter Lijden en op het leven van de Heilige Maagd. Openbaringen die even sterk tot godsvrucht stemmen als die van K. Emmerick zijn eventueel zeker te vinden, maar moeilijk, meen ik, visioenen die meer interessant, meer concreet en controleerbaar zijn; moeilijk visioenen van zulk een aard, dat ze ook de wetenschapsmens belangstelling inboezemen en hem tot studie en onderzoek uitnodigen. c. Doch vele en verheven openbaringen krijg je slechts ten prijze van buitengewoon lijden, en vandaar dat een derde kenmerk van haar leven is: de grootheid en voortdurendheid van haar lijden; het gaat, evenals haar visioenen, de proporties te buiten. Gekluisterd aan haar smartbed heeft zij de tol betaald voor de openbaringen die zij kreeg voor de mensen en die dezen nochtans zo weinig waarderen. Fascikel 1 3