van zijn opdracht: hij zegde zonder omwegen dat een maagd zou geboren worden, die (als maagd) het Heil van de wereld zou voortbrengen en dat dan al hun afgodsbeelden stuk zouden vallen73. De Egyptenaren stonden verstomd over deze boodschap, schenen er zeer door ontroerd en lieten hem ongehinderd zijn reis voortzetten. Ik zag hen hierop beraadslagen, met als gevolg dat zij het beeld van een maagd lieten vervaardigen; dit hingen zij dan op midden in hun tempel aan de zoldering, in uitgestrekte, neerzwevende houding. Dit beeld had op het hoofd een pronkmuts als die van de afgodsbeelden, die ik in dat land zo talrijk in rijen in de gedaante van half vrouw, half leeuw zie liggen. Midden op het hoofd droeg dit beeld als een kleine diepe vruchtenmaat; het hield de bovenarmen tot de ellebogen tegen het lichaam aangesloten, en de benedenarmen in terugtrekkende, afwerende houding uitgebreid, en in de handen droeg het tarwearen. Het had drie borsten, een groter en hoger in het midden; twee kleinere stonden lager aan beide zijden ervan. 73 De H. Epifanius schrijft: in zijn ‘Leven van de Profeten’ over Jeremias: “Deze profeet gaf een teken aan de priesters van Egypte en voorzegde hun dat al hun afgoden stuk zouden vallen, wanneer een moeder-maagd met haar goddelijk Kind in Egypte zou komen. Ook geschiedde dit en hierom vereren zij nog heden een Moeder-Maagd en een in een kribbe liggend Kindje. Toen koning Ptolemaïs hun eens naar de reden daarvan vroeg, antwoordden zij: “Het is een geheim dat wij van onze voorouders ontvangen hebben, aan wie het door een heilige prefect werd voorspeld en wij wachten er de vervulling van af.” (Epif. T. II, blz. 240). Epifanius echter spreekt van Jeremias in strijd met K.E. voor wie die gezant een profetenleerling is, die leefde ten tijde van Elias, 3 eeuwen vroeger. Fascikel 2 140