Deze steunzuil steeg op als een dunne boomstam tot in het midden van die kerk en op zijn regelmatig geplaatste takken stonden leden uit de familie van de H. Maagd die in deze feestvertoning (van de Onbevlekte Ontvangenis) het voorwerp van de verering waren; zij stonden al op de meeldraden van een bloem: het was de heilige moeder Anna tussen de H. Joakim en een ander man, wellicht haar vader. Onder Anna’s borst zag ik een heldere ruimte, enigszins in de vorm van een kelk, en in die ruimte zag ik zich de gestalte van een schitterend kindje ontwikkelen en groter worden; het hield de handjes op de borst gekruist en zijn hoofdje voorovergebogen82; er gingen ontelbare stralen naar één zijde van de wereld van uit. Zij zag alle heiligen die er een bijzondere betrekking op hadden, dit feest vieren in een diepzinnig geordende plechtigheid in een lichtende, doorzichtige, achthoekige kerk. Gewoonlijk zweefde die kerk in de lucht. Wanneer het echter feesten gold met betrekking op bloedverwanten van Christus naar het vlees, of op de mysteriën van zijn leven, of ook nog op heiligen die de wondtekenen van Onze-Lieve-Heer gehad hadden, dan zweefde of hing die kerk niet in de lucht, maar was geplaatst op een stengel of zuil die uit de aarde opschoot en waarop zij als een bloem of vrucht ontloken scheen.” Brentano vond nooit de gelegenheid om haar nopens dit verschil te ondervragen. 82 K. Emmerick geeft hier de beschrijving van een kindje op zijn vierde maand in de moederschoot: de vrucht houdt het betrekkelijk zware hoofd voorovergebogen. Fascikel 2 153