de Natalibus zijn relaas der gebeurtenissen met de woorden: “De prior(kloosteroverste) vroeg de hemelse gezant naar zijn naam; deze antwoordde dat hij de bisschop Nicolaus was en dat de H. Moeder Gods hem gezonden had om hun deze openbaring te brengen en hen uit de nood te helpen. Cum prior de nomine nuntii interrogasset, respondit se esse Nicolaum episcopum et esse a Beata Dei Genitrice pro tali revelatione et eorum liberatione transmissium.” (cfr. Bourassé, ‘Summa aurea’, III, col. 1329- 1330). *** In de tweede helft van de 11e eeuw en in de 12e eeuw heerste een bewogen strijd rond het twistpunt van Maria’s Onbevlekte Ontvangenis. In die twist heeft de H. Anselmus, aartsbisschop van Canterbury van 1093 tot 1109, zich zeer verdienstelijk gemaakt en helderheid in de zaak gebracht door erop te wijzen dat Onze-Lieve-Vrouw, hoewel Onbevlekt Ontvangen, dit voorrecht aan de vooruit geziene verdiensten van Christus te danken heeft gehad en zo door Hem verlost geworden is. Ziehier in welke omstandigheden de verschijning plaats gehad heeft, waar K.E. hier melding van maakt en die zoveel bijgedragen heeft tot de invoering, viering en verspreiding van het feest van Maria’s ontvangenis. Bovendien weet zij en zij alleen te zeggen dat de verschijning de H. Nikolaas van Myra (feest 6 december) geweest is. *** Willem, hertog van Normandië had Engeland veroverd. De Denen wilden die verovering ongedaan maken en rustten zich uit voor een oorlog. Om hen tot verzoening en vrede te brengen, vaardigde hij de abt Helsin van Ramsay (niet onwaarschijnlijk een Skandinaviër) af naar de Denen voor een onderhandeling. Op de terugvaart werd abt Helsins schip door een hevige storm geteisterd. In dat dreigend gevaar nam de bemanning haar toevlucht tot de aanroeping der H. Maagd. Nu had haar verschijning plaats aan abt Elpinus, zoals wij K.E. het hoorden verhalen. Willem die zijn landen christelijk bestuurde, wenste het verlangen der H. Maagd in te willigen. Hij riep alle bisschoppen van Normandië en Engeland bijeen en zij beslisten dat het feest in de Anglo-Normandische staten zou worden ingevoerd en gevierd. Dit geschiedde tussen 1070 en 1089 onder bisschop Lanfrancus, voorganger Van Anselmus, die deze godsvrucht verspreidde. Fascikel 2 167