Slotbemerking op de reisvisioenen van K. Emmerick en  op de viering van Maria’s Onbevlekte Ontvangenis op  verscheidene plaatsen.    Het valt absoluut buiten ons bestek en doel verder over het in zwang  komen van dat feest uit te weiden.  Wat erover gezegd is, geeft meer zin  aan die korte mededelingen van de zienster.    Hier is het ‘t einde van onze uitwijding over die verschijning en ook het  einde van de visioenen, die Brentano hier in verband met Maria’s  Einde 13e eeuw was het ook in zwang, en druk gevierd in Nederland (zie Kronenburg ‘Maria’s feestkring in Nederland’, blz. 47, 49-50). In dit zelfde werk vindt men de brief van Anselmus aan zijn suffragaanbisschop (=suffragaanbisschop = wijbisschop, als bisschop gewijd priester zonder eigen diocees; bisschop ondergeschikt aan een aartsbisschop), waarin hij hem weet mee te delen dat de verschijning een gemijterde bisschop geweest is. Onderzoekers vragen zich echter af of hier Anselmus de Oudere of de Jongere bedoeld mag zijn. Is het de Oudere, dan dateert die brief van vóór zijn aanstelling tot bisschop. Deze brief, in lessen verdeeld, maakte deel uit van het officie (= Het Officie is het officiële gebed van de Katholieke Kerk, gebeden op geregelde uren), en dit geleek bijzonder goed op het officie (= het volledige breviergebed) van Onze-Lieve-Vrouw-geboorte. *** Hier is evenwel ten onrechte gezegd dat Katarina Emmerick het eerst de naam geopenbaard heeft van de Heilige die verscheen om de invoering van het feest van Maria’s Onbevlekte Ontvangenis in Engeland te vragen. Het is de heilige bisschop Nicolaus geweest, maar dat was al sinds eeuwen geweten. Inderdaad, in boek I, hoofdstuk 42 van genoemde ‘Catalogus Sanctorum’ besluit Petrus de Natalibus zijn relaas der gebeurtenis met de woorden: “De prior (kloosteroverste) vroeg de hemelse gezant naar zijn naam; deze antwoordde dat hij de bisschop Nicolaus was en dat de H. Moeder Gods hem gezonden had om hun deze openbaring te brengen en hen uit de nood te helpen.” “Cum prior de nomine nuntii interrogasset, réspondit se esse Nicolaum episcopum et esse a Beata Dei Genitrice pro tali revelatione et eorum liberatione transmissum.” (cfr. Bourassé, ‘Summa aurea’, III, col. 1329- 1330). Fascikel 2 169