teergeliefd klein dochtertje. Vervolgens hield hij het op de armen omhoog en improviseerde een lofzang, gelijk Zakarias bij de geboorte van Joannes. Hierin maakte ook hij gewag van de heilige kiem die God in Abraham gelegd had. Deze zegen was onder het godsvolk verder doorgegeven in het verbond dat door de besnijdenis bezegeld was en had nu in dit kind zijn hoogste ontwikkeling en bloei en naar het vlees de volle wasdom bereikt. Zo jubelde Joakim het uit. In zijn improvisatie hoorde ik hem ook zeggen dat het woord van de profeet nu was vervuld: “Een twijg zal uit de wortel van Jesse ontspruiten.” (Jes. 11, 1). Ook verklaarde hij ootmoedig en gemeend dat hij nu gaarne wilde sterven. Ik bemerkte pas daarna dat Maria Heli, Anna’s oudste dochter, het kindje eerst later te zien kreeg. Ofschoon zelf reeds enige jaren moeder van Maria van Kleofas, was zij toch niet bij de geboorte van Maria tegenwoordig geweest, wellicht omdat volgens joodse wet en zede de tegenwoordigheid van een dochter op dat ogenblik niet betaamde. ‘s Morgens zag ik de knechten en meiden en vele mensen uit de omgeving rondom het huis verzameld; zij werden in groepjes binnengelaten en de vrouwen lieten aan allen het kind zien. Velen waren diep ontroerd en menigeen beterde zijn leven. De oorzaak van deze toeloop van buren was dat zij in de nacht een lichtglans boven het huis gezien hadden en ook omdat zij de bevalling van Anna, na zulk een lange periode van onvruchtbaarheid als een buitengewone genade van de hemel beschouwden. Vreugde bij Maria’s geboorte in de hemel. 47. Op het ogenblik dat het nieuwgeboren kindje Maria in de armen van moeder Anna rustte, zag ik het tegelijkertijd in de hemel Fascikel 2 181