Haar vrolijkheid was zeer levendig, bijna overdreven en onbeheerst.   Zij sprak van een uitzonderlijke vreugde in de gehele natuur wegens  het intredende feest van Maria’s geboorte107.    In die blijde stemming vertelde zij:   Er heerst een buitengewone vreugde in de natuur; ik hoor de vogels fluiten, ik zie lammeren en bokjes springen en in het gewest waar het huis van Anna gestaan heeft, vliegen de duiven in benden rond, als dronken van vreugde. Van het huis en bijgebouwen is daar niets meer overgebleven, het is daar nu een wildernis. (Hier valt ook op te merken dat we nu in september zijn, en dat alle groen door de zon verschroeid is. ) *** Ik zag enige pelgrims, met opgeschort kleed en met een lange staf in de hand en met doeken als een tulband om het hoofd gewonden, dit gewest doorkruisen; ze zijn op weg naar de berg Karmel. Hier bij Nazareth wonen enige kluizenaars van die berg als in ermitage (= kluizenaarsverblijf) en deze voorbijtrekkende pelgrims vroegen hun met verwondering wat toch die vreugde in de natuur rond Nazareth te beduiden had. Zij ontvingen ten antwoord: “Dit is een verschijnsel waaraan wij hier op de vooravond van Maria- geboorte gewoon zijn. Hier in dit gewest heeft waarschijnlijk het huis van de moeder Anna gestaan”, vervolgden zij. Een pelgrim die hier vroeger doorgereisd kwam, heeft ons eens verhaald hoe vóór lange tijd een vroom man die algemene vreugd 107 De ongewone vreugde van K. kwam hieruit voort dat Maria haar verschenen was en haar beloofd had dat zij zich gedurende enkele weken in haar bed zou kunnen oprichten en het zelfs zou kunnen verlaten en enige stappen zetten in haar kamer, en wel te beginnen van morgen, feest van haar geboorte. Dit had zij sedert 10 jaren niet meer gekund. Het was dus een merkwaardige gunst, hoewel ze anderzijds van allerhande smarten naar ziel en lichaam bleef vergezeld gaan. Altijd lijden, was haar lot. Fascikel 2 195