Gedurende dit visioen vernam ik dat ook een van de priesters – misschien wel Zakarias, zoals ik verleden jaar bij het beschouwen van dezelfde gebeurtenis meende – door een goddelijke ingeving de vaste overtuiging bekomen had, dat Maria het uitverkoren vat van het geheim der Verlossing was. Ik had hem immers een straal zien ontvangen van de zegen, die ik figuurlijk, d.i. in de gedaante van zinnebeelden, zijn intrek in haar had zien nemen. De priesters leidden nu het gezegende kind in zijn derde, mooiste feestgewaad de ontroerde ouders tegemoet. Anna hief Maria op en drukte haar aan haar hart, en zoende haar teder, doch statig. Tot in de ziel bewogen reikte Joakim haar met ernst en eerbied de hand. Maria’s ouder zuster, Maria Heli omhelsde haar opgesmukt en genaderijk zustertje veel levendiger dan Anna; deze liet in geheel haar doen meer bedaardheid en gematigdheid blijken. Maria van Kleofas, het nichtje van het heilig kind, doende zoals alle kinderen, omhelsde haar met vreugde. Nadat nog alle overige aanwezigen het kind in zijn feestgewaad hun gelukwensen aangeboden hadden, werd het van dit kostuum ontdaan en het verscheen weer in zijn gewone kleding. Tegen avond keerden meerdere der aanwezige personen, ook enige priesters, naar hun woonplaats terug. Ik zag hen staande nog enige verversing nemen: op een lage tafel stonden schoteltjes en schalen met broodjes en vruchten. Zij dronken allen uit één beker; de vrouwen aten afzonderlijk121. 121 Uit dezelfde beker drinken is een teken van broederlijkheid. K.E. vermeldt nog meermalen dit gebruik, b.v. nrs. 135, 2044. Dapper vermeldt dit gebruik in Perzië en het hele Oosten (blz. 108, Perzië); de bekers wijn worden van hand tot hand doorgegeven, schrijft Beaufays in zijn boek ‘De Godmens’, blz. 44-45. Verder in nr. 258 zal een opmerking geplaatst worden over dat gescheiden eten van mannen en vrouwen. Deze laatste zitten achter een afsluiting of op zijn minste aan een ander einde van de tafel. Fascikel 2 218