De schets hieronder die een doorsnede is van het reliëf van de bodem van west naar oost toont ons in beeld aanschouwelijk het niveau van het dubbele Bethoron. Gelegen op een hoog punt en op de verbindingsweg tussen kustland en binnenland; en versterkt door diepe ravijnen is Bethoron een stad van strategisch belang. Vandaar dat zij herhaaldelijk versterkt en herbouwd werd. Ook hadden er meerdere veldslagen van betekenis plaats. Bekend zijn in de Bijbelse geschiedenis vooral twee overwinningen: a) die van Josuë op de verbonden Kanaänietische legers, die hals over kop langs de steile helling tussen de twee Bethorons in westelijke richting wegvluchtten (Jos. 10, 11). b) De schitterende overwinning van Judas de Makkabeeër op de Syrische legers (1 Makk. 3, 16; 7, 39). Het verschil van niveau tussen de twee halfsteden is 217 m. Hoog-Bethoron telt er 617 m en Neder-Bethoron 400 m, zoals het schetsje hierboven grosso modo aantoont. Bethoron was ook een levietenstad der Kehatieten (Jos. 21, 22). Als grensstad behoort ze aan de stam Benjamin toe (Jos. 1, 13). *** Onze zienster vermeldt de vruchtbaarheid van Beneden-Bethoron. De onderzoeker Guérin zegt erover: “Rondom de huizen op de nog al steile heuvelhellingen strekken zich vruchtbare tuinen uit, die met granaat-, olijf- en vijgenbomen beplant zijn.” (Judée, I, 338). Dit geldt ook voor Boven-Bethoron. *** Het kleine schetsje hierboven laat ook vermoeden van welk punt de kleine Maria het eerst Jeruzalem zou zien. De doorsnede is getrokken van Jaffa zuidoostwaarts naar Jeruzalem. De lijn passeert naast Bethoron en nebi Samwil (= profeet Samuel). De oude naam dezer plaats is onbekend. De kruisvaarders noemden dit hoogtepunt (niveau 895 m) ‘Montjoie’, ‘vreugdeberg’, wegens de grote vreugde die hen vervulde, wanneer zij van op die top Jeruzalem, het doel van hun onderneming, voor de eerste maal ontwaarden. Fascikel 2 236