altaar stonden holle, metalen zuiltjes; hierop rustten een soort van schoorstenen; ze waren van dun koper en geleken op wijde trechters die boven eindigden met buizen, die naar de buitenkant hoornvormig gebogen waren; zo vloog de rook op die plaatsen boven de hoofden van de offerende priesters weg. Terwijl Joakims offer reeds aan het opbranden was, kwam Anna met haar feestelijk uitgedoste kleine Maria en met haar begeleidstertjes in het vrouwenvoorhof aan, dat de eigen plaats van de vrouwen in de tempel was. Dit voorhof was van het ander voorhof, waar zich het brandofferaltaar bevond, gescheiden door een muur, waarop zich boven een traliewerk (leuning of borstwering) verhief156. In het midden van die muur was toch een poort. De standplaats van de vrouwen stijgt vanaf die scheidsmuur naar achteren langzaam schuin omhoog, zodat wel niet alle, maar toch de verst achteruitstaande mensen iets van het offeraltaar konden zien. Wanneer de poort in de tussenmuur openstond, kon een deel van de vrouwen ook door deze poort naar het altaar zien. Maria en de overige meisjes stonden vóór Anna; de overige verwante vrouwen hadden dicht bij die poort plaats genomen. Op een voorbehouden plaats stond een groep in het wit geklede tempelknapen, die op fluiten en harpen speelden157. 156 Vanop het voorhof der vrouwen keek men tegen een blinde muur, doch tegen de achterkant zullen bijgebouwen of kamers aangeleund hebben. Daar wij hier echter nog met de oude tempel te doen hebben, is dit punt, gelijk ook het achterwaarts klimmen van de bodem niet controleerbaar. De tralies op de muur zijn de borstwering waarmee alle platformen van gebouwen, volgens een wetvoorschrift, voorzien moesten zijn. 157 Tempelknapen in het wit. – Volgens I Par. 15, 27 en II Par. 5, 12 en volgens Flavius Josephus droegen de zangers een fijn witlinnen tuniek, zoals de priesters; zij beschikten over een voorbehouden ruimte op een verhoog in het voorhof van de priesters en over de stoep vóór de grote tussenpoort in het voorhof der vrouwen. Bij en onder die poort geschiedden allerlei handelingen die in de Wet voorzien zijn. Fascikel 3 263