sluiten, poffen bij de schouders, rond de ellebogen en bij de handen. Hier eindigden de mouwen met een witte lob van zijde of wol (lob = omgeplooide rand). Boven dit alles droeg zij nog een lange, hemelsblauwe mantel, die de vorm had van een grote omslagdoek. Behalve deze mantel hadden de joodse vrouwen nog een soort rouwmantel met mouwen. Deze was vervaardigd naar een bepaald, geijkt of traditioneel model en ze droegen hem bij sommige godsdienstige plechtigheden of familiale feestgelegenheden. Deze mantel van Maria was tussen borst en hals met een juweel of schild gesloten, terwijl nog hoger een witte lob of halskraag van pluimen, of vlokjes zijde, haar hals omgaf. De mantel daalde van voren niet neer, maar viel over de beide schouders achterwaarts, kwam echter aan beide zijden (onder de armen) weer naar voren en van hier weer naar achteren afdalend, eindigde hij in een puntige sleep. Hij was op de rand met gouden bloemen bestikt. Fascikel 3 327