Jozefs woning lag niet ver van de poort187; ze was niet zo groot als die van Anna, het scheelde veel. In de nabijheid bevond zich een vierhoekige put, waartoe men met enige treden afdalen moest, en vóór het huis lag een klein, rechthoekig voorhof. Ik zag Anna bij Maria binnentreden en haar het meegebrachte pak overhandigen. Ik zag dat Maria van ontroering hevig weende; ook vergezelde zij haar moeder een eindweegs, toen deze naar huis terugkeerde188. Ik bemerkte de H. Jozef in een voorplaats van het huis en in een afgezonderde ruimte. 187 Jozefs huis lag op de eerste helling van het kleine heuveltje, aan zijn zuidwesteinde. Het was aangebouwd tegen een grot, die nu nog bestaat in de basiliek van de Boodschap. Nazareth is door heuvelen omgeven, maar deze hebben juist aan die zuidwestkant een opening, die als het ware een natuurpoort is. Hierdoor liep waarschijnlijk ook de weg die Anna en Jozef en Maria volgden, als ze mekaar bezochten. Later geven wij een kaart van Nazareth, waarop alle merkwaardige plaatsen zullen aangetekend zijn. 188 Opmerking van Brentano die dit tafereeltje als volgt interpreteert: Moeder Anna ging bij de H. Maagd te Nazareth voor de eerste maal op bezoek en overreikte haar dochter nog een geschenk. Maria die nu alleen en van haar geliefde moeder gescheiden leefde, stortte tranen van ontroering, toen deze terugkeerde en zij haar een eindver uitgeleide deed. Tegen deze interpretatie kan nochtans de volgende moeilijkheid ingebracht worden: - “Zou Maria niet eerder geweend hebben, omdat het nu uit was met haar geliefd, stil, eenzaam beschouwend tempelleven? - Zou zij, die met God alleen genoeg had, die als kind en intredende tempelmaagd zonder tranen, met vreugde van haar ouders afscheid had genomen en 11 jaren zonder hen geleefd had, nu opeens zo teergevoelig geweest zijn?” Fascikel 3 337