Maria wendde haar gesluierd aangezicht een weinig naar rechts, doch in haar schuchterheid hield zij haar ogen neergeslagen. (Zij overdacht wat die begroeting mocht betekenen). De engel ging door met spreken. (Vrees niet Maria, want gij hebt genade gevonden bij God. Zie! gij zult in uw schoot ontvangen en een Zoon baren; en gij zult Hem Jezus noemen. Hij zal groot zijn, de Zoon van de Allerhoogste. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David geven; Hij zal Koning zijn over het huis van Jakob in eeuwigheid en aan zijn koningschap zal geen einde komen.) En nu, als om aan een bevel te gehoorzamen, keerde Maria haar aangezicht een weinig naar hem toe, hief haar sluier een weinig omhoog en antwoordde iets. (Zij zegde: “Hoe kan dit geschieden, daar ik geen man beken?). De Engel sprak verder. (Vrees niet Maria, gij hebt genade gevonden bij God; de H. Geest zal op u neerdalen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen, daarom zal het Heilige dat uit u geboren wordt, uw eerstgeborene, de Zoon van God zijn. En zie, uw bloedverwante Elisabet heeft nog in haar ouderdom ook een zoon ontvangen en sedert 6 maanden is zij die onvruchtbaar heette, in gezegende toestand, want niets is onmogelijk bij God.) Nu hief Maria haar sluier geheel op, zag de Engel aan en antwoordde met deze heilige gewichtige woorden: “Zie de dienstmaagd van de Heer, mij geschiede naar uw woord!” (In K.’s verhaal staan geen evangeliewoorden, wij hebben die er  tussengevoegd en het verhaal, door het aan te vullen, verfraaid).   Fascikel 3 347