Aankomst van Maria bij Elisabet en Zakarias. – Het Magnificat.   Inleidende bemerking van Brentano.   Een deel van de volgende beschouwingen deelde de zieneres mee  omstreeks het feest van Maria‐visitatie in juli 1820; het overige had zij  gezien gedurende Jezus’ gesprekken met een oude Esseen uit  Nazareth199.  Deze heette Eliud en had lange ontmoetingen met  Jezus in de dagen vóór Jezus Galilea verliet om het doopsel van  Joannes in de Jordaan te gaan ontvangen.  De zienster hoorde Eliud  veel aan Jezus vertellen uit het leven van Zijn ouders en over Jezus’  eigen kinderjaren, want daar hij met de H. Familie goed bekend was,  had hij veel bijzonderheden erover vernomen (zie fasc. 9, nrs. 233,  enz.).    De lezer moge hier ook vernemen dat Katarina gewoonlijk de  gebeurtenissen die verteld werden, ook in beeld zag.   91. Het huis van Zakarias lag op een afzonderlijke heuvel. Andere huizen lagen er groepsgewijze omheen verspreid. Niet ver van daar daalde een nogal waterrijke beek van de berg af. Het scheen mij de tijd te zijn dat Zakarias huiswaarts keerde van Jeruzalem, waar hij het paasfeest bijgewoond had. Ik zag Elisabet, door een vurig verlangen gedreven, uit haar huis een goed eind ver de weg naar Jeruzalem opgaan en hoe, tamelijk ver van huis, Zakarias haar ontmoette. Gezien haar gezegende en gevorderde toestand, verschoot hij ervan haar alleen zo ver op de weg aan te treffen. Zij bekende hem de bewogenheid, het 199 In de inleidende bemerking van Brentano wordt gewag gemaakt van een bejaarde Esseen uit Nazareth, met name Eliud, die met de H. Familie goed bekend was. In fasc. 9, nr. 227 vernemen wij van K. dat die Eliud een neef was (broederszoon) van priester Zakarias van Hebron en dus een kozijn van Sint-Jan de Doper en lid van de priesterklasse van Abia (afstammeling van Eleazar, zoon van Aäron). Fascikel 4 376