114. Wanneer men uit de hals of gang van de grot – die hals is minder hoog – in de hogere grotkamer trad, die door de natuur spelonkvormig gewelfd was, kwam men op een dalende (ietwat dieper) bodem te staan. Nochtans was de bodem van de gehele grot rondom langs de wanden meer verheven en hierdoor als het ware met een lage stenen bank omgeven, maar deze was niet op alle plaatsen even breed. Fascikel 4 461