De komst onder ons van de Emmanuel Eerste Openbaringen De geboorte van Christus. 117. Vrijdag, 23 november. – De zon stond reeds diep, toen de H. Familie de ingang van de grot bereikte. De jonge, los meelopende ezelin, die bij het vaderlijk huis van Jozef aanstonds om de stad heen naar hier vooruit was gelopen, kwam hun dadelijk bij hun aankomst tegemoet; zij sprong en huppelde speels om hen heen; dit viel de H. Maagd op en zij zei tot Jozef: “Zie, het is gewis Gods wil dat wij hier onze intrek nemen.” Jozef was evenwel zeer bedroefd en in zijn hart voor Maria verlegen, omdat hij haar zo dikwijls een goede ontvangst te Bethlehem had voorgespiegeld en nu niets voor haar had gevonden dan een eenzame grot. Hij plaatste het lastdier onder het afdak vóór de ingang van de grot en bracht daar voor Maria ook een rustplaats in gereedheid. Maria ging erop neerzitten en hierop ontstak Jozef het licht. Vervolgens opende hij de deur die uit licht vlechtwerk bestond en ging binnen. De ingang van de grot was nauw253, doordat tegen de wanden vele bossen stonden van een soort stro dat op biezen geleek en waarover bruine matten hingen. Ook verder, achteraan, in de gewelfde grotkamer stonden allerlei hinderende voorwerpen. Jozef hield een opruiming en bracht zoveel naar buiten als nodig was om voor de H. Maagd een gemakkelijke rustplaats in het 253 Even verder kent K. de gang een middelbare breedte toe, maar de tegenspraak verdwijnt, als wij de reden van zijn smalheid nazien: doordat bundels riet hem versmallen. Waarschijnlijk om dezelfde reden noemt zij even verder de Melkgrot ruimer dan de grot der kribbe of geboortegrot, wat op zichzelf niet juist schijnt. Fascikel 5 474