In deze nacht van Jezus’ geboorte meen ik twee van die koningen gezien te hebben (nl. Mensor en Saïr). De derde (Teokeno) die oostwaarts van de Kaspische Zee woonde272, bevond zich niet bij hen. Een bepaald gesternte was steeds het voorwerp van hun waarnemingen en bij de beschouwing ervan merkten zij allerhande veranderingen op en kregen zij verschijningen aan de hemel. Hedennacht zag ik het beeld dat zij ontwaarden; het was in (of: het was het resultaat van) verscheidene veranderingen. Het was niet één ster, waarin zij het herkenden, maar een uit meerdere sterren samengestelde figuur en daarin was een beweging. Zij zagen een prachtige regenboog boven de maan, die in een kwartier was. Op deze regenboog was een Maagd gezeten; zij hield het linkerbeen opgeheven als in zittende houding; het rechterbeen hing meer recht naar beneden en rustte op de maan. Ter linkerzijde van de Maagd verscheen op de regenboog een wijnstok en ter rechterzijde een bos tarwe-aren. Ik zag vóór de maagd de figuur van een kelk verschijnen of opstijgen of met nog heller glans uit haar glans te voorschijn 272 Oostwaarts van de Kaspische Zee. – Zie de volgende kaart; ze steunt niet op één aanduiding van K., wat soms op een dwaalspoor kan brengen, maar op alle verzamelde en met mekaar vergeleken gegevens. Wij moeten eruit besluiten dat het gegeven ‘oostwaarts van de Kaspische Zee’ een overdreven uitdrukking is. Alle mededelingen samennemend, moeten wij het verblijf van de 3e koning Teokeno, de Medieër, plaatsen ten zuiden van de zuidoosthoek van die Zee. Hun gemeenschappelijke sterrentoren meer dan 100 uren ervan, in het hoge gebergte Zagros dat toppen heeft van 3000 m, 4220 m, 4440 m en 5200 m. K. zal verder spreken van een hoog gebergte tussen twee zeeën, maar ze bedoelt niet het Kaukasusgebergte, zoals Brentano meent, maar het Zagrosgebergte tussen de Kaspische Zee en de Perzische, of Golf van Perzië (zie nr. 123). Fascikel 5 509