Herders huldigen het nieuwgeboren Kind. 125. Zondag, 25 november ’s morgens. – In de morgenschemering na de geboorte van Christus begaven zich de drie hoofdmannen der herders van de heuvel (Beit Sahoer) naar de geboortegrot. De geschenken die zij vooraf in gereedheid gebracht hadden, bestonden in kleine dieren, die niet slecht op reebokken geleken. Indien het geitenbokjes waren, dan verschilden die van daar veel van deze in ons land; ze hadden lange halzen, schone helder blinkende ogen en waren fijn gevormd, vlug en licht. De herders leidden ze aan lange dunne touwen en ze liepen naast en achter hen aan. Ook hadden de herders nog trossen van geslachte vogels mee, die van hun schouders hingen, en onder hun armen droegen zij bovendien grotere vogels die nog leefden. Zij klopten schuchter op de deur aan en Jozef trad hun vriendelijk tegen; zij zeiden hem wat de engel in de nacht hun verkondigd had en dat zij nu kwamen om aan het Kind der Belofte hun hulde en schamele geschenken aan te bieden. Jozef nam hun geschen- ken met ootmoedige dankbetuiging aan en liet hen de dieren in het kelderhol brengen, dat zijn ingang had naast de zuidelijke deur van de geboortegrot en hij ging tot daar met hen mee. Om met dit laatste jaar in overeenstemming te blijven, moesten de Joden ongeveer om de 3 jaar bij de 12e maand (Adar), een schrikkelmaand voegen, die Ve’Adar of Adar sjeni heette en 30 dagen moest tellen. *** Enige tijden en dagen weggelaten. – Deze oncontroleerbare bewering kunnen wij met een voorbeeld aanvaardbaar maken. In 1582 had op 4 oktober een verandering in de kalender plaats. Op deze dag stierf de H. Teresia en normaal had na haar heiligverklaring haar feest op die dag gezet moeten worden, maar 10 dagen werden uit de kalender uitgeschakeld en zo werd het geplaatst op de 15e oktober, daags na 4 oktober; niet op deze laatste datum, omdat op 4 oktober het feest van Franciscus geplaatst was. Fascikel 5 519