Op enige heuvels woonden in hutten van rijshout mensen in groepen, waarvan ieder een gezin scheen te vormen van 5 tot 8 personen. Het dak van rijshout leunde tegen de heuvel aan, waarin de woonvertrekken waren uitgehold. Binnengetreden zag ik aan weerszijden vanaf de deur tot aan het achtereinde te zijn, doorkruist men een 6-tal of 7-tal steeds hogere naast elkaar lopende terrassen of bergketens; ze zijn als evenveel versterkingsmuren tussen de hoogvlakte van Iran (Perzië) en het laagland naast de Tigris; men kan ze vergelijken met de sporten van een reusachtige ladder. Tussen deze bergketens strekken zich valleien uit die natuurlijkerwijze dezelfde richting volgen en goed bevloeid worden door rijke rivieren; deze worden overvloedig gevoed door bronnen, door de sneeuw van de bergen en de regens. Valleien en bergterrassen zijn rijk en vruchtbaar aan tarwe en gerst en alle soorten van vruchtbomen. Nochtans is het grootste gedeelte der valleien bedekt met onafzienbare weiden waarin men talrijke kudden zowel klein als groot vee ziet grazen. In de zomer is het klimaat er gematigd, maar in de winter streng. Vandaar dat het plantenleven er van een andere aard is dan in de laagvlakte. Sommige bergtoppen bereiken een hoogte van meer dan 4.000 m. Na een tijdlang de valleien gevolgd te hebben, vinden de rivieren een opening, waardoor zij zich naar het westen wenden, van bergketen tot bergketen afdalen om tenslotte het laagland te bereiken en in de Tigris en in zijn benedenloop (Sjatt el-Arab) en in de Perzische Golf uit te monden. Dit alles geldt niet alleen voor Koezistan, maar ook voor de provincies Koerzistan, Loeristan en Farzistan. In zijn geheel loopt dat hoge bergland parallel met de Tigris en de Perzische Golf in hun gehele lengte. Ook is dat bergland met zijn tussenvalleien nog rijk aan bos, uitgestrekte weiden, vruchtbomen: de palm, die zo dikwijls voorkomt op de assyrische reliëfs, de amandelboom, acacia, populier, wilg, peer-, appel-, granaat-, morel-, perzik-, citroen-, sinaasappel-, kastanje-, kerseboom, cipres, waal- en hazelnootboom, enz. (cfr. D.B. Elam, en Perzië, door Dapper). Men ziet de treffende overeenkomst tussen deze beschrijving en die van K., maar op een paar andere punten moeten wij nog de aandacht vestigen. Fascikel 5 549