Aangekomen bij de bron, stegen zij af, ontlaadden de dieren volkomen en gaven hun te drinken uit de bron. Deze was omringd door een kleine wal, waarop zich een muur met 3 open ingangen verhief. Binnen deze omsloten ruimte lag de waterbak op een wat lager niveau; hij had een pomp met 3 waterbuizen die van 3 tappen voorzien waren. De bak was met een deksel gesloten; uit de verwoeste stad was iemand meegekomen, die de waterbak tegen een zekere betaling ontsloot; zij hadden lederen zakken, die geheel plat tegeneen gelegd konden worden en in 4 vakken verdeeld waren; zij vulden deze nu met water en zo konden 4 kamelen tegelijk uit zulk een zak drinken. Met het water werd spaarzaam omgesprongen; zij lieten geen druppeltje te kwiste gaan; hierna werden de dieren in omheinde, niet overdekte ruimten in de nabijheid van de bron geplaatst, ieder in een eigen afsluiting; zij hadden stenen troggen vóór zich, waarin hun voeder uitgegoten werd; het bestond in granen van de grootte van eikels (paardenbonen)302. Onder het reisgoed dat zij hier af geladen hadden, bemerkte ik ook grote vierhoekige vogelkorven, die smal en hoog waren en onder de breed geladen pakken aan de zijden van de dieren hingen303. Daarin zaten één of twee vogels, naar gelang ze groter 302 In het Oosten vindt men regelmatig rond een waterput of ‘Bîr’ troggen of drinkbakken, waarin men voor de dieren water schept uit de bron of put. Ook hedendaags vindt men er bij oude bronnen en putten; ik noem b.v. Naïm, Endor, Kana, Bersjeba, enz. Wanneer de kameeldrijvers een halte houden, is één hunner eerste werkjes hun kamelen een handvol bonen (fèves), die wij paardenbonen noemen, toe te dienen. Deze vrucht groeide oudtijds vooral ten zuiden van de Kaspische Zee; ze is een van de oudste gewassen waarvan men sporen teruggevonden heeft, ja die plant gaat terug tot de voorhistorische tijd (aldus ten minste D.B. Fève). Eén kameel krijgt nooit meer dan een handvol welke hij oppeuzelt uit een zak die men aan het pakzadel meevoert. Aldus reisverhalen b.v. van De Tesson, 40, 79, 165; De Géramb, III, 138, enz. 303 Vogelkorven. De onderzoekingsreiziger Piedro della Valle reed op een kameel waarop hij in wissen korven levende kiekens meevoerde, rijst en Fascikel 5 568