De voorvaderen der H. Driekoningen. De oervoorvaderen van de H. Driekoningen waren afstammelingen van Job die destijds bij de Kaukasus leefde en ook nog in andere, verre landstreken uitgestrekte grondeigendommen bezat. Ongeveer 1500 jaren voor Christus’ geboorte waren zij nog verenigd in één stam. De profeet Bileam was uit hun streek afkomstig en één van zijn leerlingen maakte daar zijn voorspelling bekend: “Er zal een ster uit Jakob opgaan.” En hij lichtte deze profetie van zijn meester toe. Zijn verklaring en leer oogstten een grote bijval en hadden zelfs tot gevolg dat men op een berg een hoge toren bouwde en dat geleerden en sterrenkundigen er beurtelings op verbleven; ik heb de toren gezien; hij was zelf als een berg: van onderen breed en van boven spits; ik zag erin ook de openingen waarin zij zich ophielden. Alles wat zij in de sterren opmerkten, werd genoteerd en van mond tot mond overgeleverd. Meer dan eens evenwel maakte deze sterrenwaarneming door allerlei ongunstige omstandigheden een periode door van verval; later vervielen zij zelfs tot een gruwelijke afgodendienst met kinderoffers (cfr. fasc.2, nr. 40), waardoor zij de komst van het beloofde Kind hoopten te verhaasten. Ongeveer 500 jaren vóór de geboorte van Christus, maakte die sterrenobservatie weer zulk een periode van verval door. Het geslacht van die voorvaderen bestond in die tijd uit 3 stammen, waarvan 3 broeders de 3 hoofden waren. Zij waren (als stamstichters) met hun nakomelingen gescheiden gaan wonen. Zij hadden 3 dochters die door God met de geest van voorzegging begenadigd werden. Nu trokken deze gelijktijdig, gekleed in lange mantels, het ganse land door, terwijl zij hun voorspellingen en leer over de ster en het Kind uit Jakob overal verspreidden. Fascikel 5 585