Op de ondervraging van politieagenten zetten zij de reden van hun komst uiteen zij spraken van de ster en het nieuwgeboren Kind, doch geen mens scheen er een snars van te begrijpen. Meer dan ooit bestormde hen nu onzekerheid en neerslachtigheid; het scheen hun zeker dat ze zich vergist hadden, want alle mensen die zij benaderden, was het aan te zien dat ze totaal onwetend waren van het Heil van de wereld: allen keken hen met verwonderde ogen aan en konden niet begrijpen wat zij bedoelden. Wanneer nu de poortbewakers zagen hoe vriendelijk en mild zij aan opdringerige bedelaars aalmoezen gaven en toen zij vernamen dat zij om herberging verzochten, waarvoor zij royaal zouden betalen en ook dat zij een onderhoud met koning Herodes verlangden, begaven enigen hunner zich in de stad. Hierop volgde nu een reeks aanmeldingen, boodschappen heen en terug, vragen om inlichtingen en antwoorden hierop, zowel van, als aan de koningen. Intussen onderhielden zich de koningen met alle slag van volk dat zich rond hen verzamelde. Enigen wisten van horen-zeggen van de geboorte van een kind te Bethlehem; zij meenden evenwel dat het geval de aandacht niet verdiende, aangezien de ouders doodgewone, straatarme mensen waren. Anderen lachten om de onnozelheid van de koningen. Bovendien daar dezen uit sommige halve bekentenissen van die mensen konden opmaken dat Herodes evenmin iets van een nieuwgeboren kind afwist en dat niemand erg met Herodes ingenomen was, zonk de moed hun nog dieper in de schoenen en het werd hun een heel probleem hoe zij, vóór Herodes verschijnend, hem hun aangelegenheid zouden voorstellen om niet voor dwazen aanzien te worden. In hun neerslachtigheid keerden zij in zichzelf, begonnen te bidden en hierop kwam de moed hun terug en zij spraken tot elkander: “Hij die ons door de ster zo snel hierheen heeft laten brengen, zal ons ook behouden naar huis terug weten te voeren.” Toen de wachters eindelijk bij de koningen teruggekeerd waren, leidde men hun stoet een eind langs de stad of stadsmuur en dan Fascikel 6 625