naar hier kwam (de meid was Anna zonder twijfel tegemoet gegaan of gaan halen), is nog steeds bij de H. Maagd. Toen de H. Familie nog in de geboortegrot huisde, verbleef deze meid in de kleine grot ter zijde, doch nu Maria in de grot naast die der geboorte is gaan wonen, slaapt die meid onder een afdak, dat Jozef vóór de grot voor haar in orde gebracht heeft, terwijl Anna en haar reisgezelschap nu in de geboortegrot gehuisvest zijn. In het heilig huisgezin heerst nu een blijde stemming. Anna is overstelpt van geluk. Maria legt haar zeer dikwijls het Kind Jezus in de armen en laat het door haar verzorgen; tot nog toe zag ik niet dat zij dit aan iemand anders toestond. Jezus hoofdhaar is blond en kroes. Ik zag – wat mij ten zeerste trof, maar in werkelijkheid niet zo zal geweest zijn – hoe Jezus’ haren in fijne, zuivere lichtstralen eindigden, die dooreen schitterden. Ik geloof dat zij het haar van het Kind doen krullen, want ik zie dat zij bij het wassen het hoofd van het Kindje inwrijven, waarbij ze Jezus dan een manteltje omhangen; ik zie telkens met welk een stichtelijke godsvrucht en eerbied de H. Familie het Jezuskind vereert en hoe dit alles niettemin natuurlijk en menselijk is en gewoonweg gebeurt; bij heilige en begenadigde mensen is dit immers altijd het geval. Het Kind geeft ook blijk van een liefde en aanhankelijkheid jegens zijn Moeder, zoals ik dit bij zulke heel kleine kinderen nooit heb gezien. Maria vertelde aan haar moeder van het bezoek der H. Driekoningen, dat zij met alle bijzonderheden beschreef. Anna was er diep door getroffen, dat God die mannen uit zo verre landen tot het geloof en tot de kennis van het Kind der Belofte had geroepen; zij beschouwde met diepe ootmoedigheid en ontroering hun geschenken, die Jozef hier achter een scherm van vlechtwerk in een gesloten holte van de grotwand verborgen had; ze schenen haar als een belichaming te zijn van hun aanbidding; zij hielp mee om veel daarvan uit te delen en om het overige goed geordend te verpakken. Fascikel 6 668