twee herders bij de H. Maagd komen, die haar waarschuwden, als kwamen er van overheidswege agenten die op zoek waren naar haar Kind. Dit beangstigde de H. Maagd geweldig en spoedig daarop zag ik de H. Jozef binnentreden, het Jezuskindje uit haar armen nemen, in een mantel hullen en het wegbrengen; ik kan me niet meer herinneren waar hij het heenbracht, als ik het ten minste ooit heb geweten. Ik zag nu de H. Maagd wel een halve dag lang alleen in de grot zonder het Kindeke, het hart vol moederlijke angst en bezorgdheid. Toen nu het uur daar was, waarop zij geroepen zou worden om het Kind aan haar borst te voeden, drukte zij de eerste melk, die door de schok van haar gemoed bedorven kon zijn349, in een kleine holte van de witte steenbank der grot uit; zij vertelde deze voorzorg aan een vrome ernstige herder, die tot haar kwam (waarschijnlijk om haar bij het Kind te brengen), en daar deze herder diep overtuigd was van de grote heiligheid van de Moeder des Verlossers, schepte hij later de melk van de Moeder-Maagd, die in de witte steenholte schuimend als gegist was, zorgvuldig op met een lepel; hij bracht ze met een eenvoudig geloof naar zijn vrouw, die bij gebrek aan melk haar zuigelingske niet kon voeden. De goede vrouw gebruikte met een eerbiedig vertrouwen deze heilige medicijn en haar geloof werd op staande voet zo doelmatig gezegend, dat zij overvloed van melk kreeg voor haar kind. 349 Moedermelk bedorven door de schok van het gemoed. – Een hevige ontsteltenis schijnt er invloed op te hebben. Men heeft lang gepoogd onze zienster in haar uiterste zwakheid nieuwe krachten bij te brengen door middel van moedermelk. Het initiatief hiervan ging uit van haar dokter, de heer Wesener, die in zijn dagboek hierover schrijft: “Merkwaardig voor de natuurvorsers is het feit dat de zieke telkens aan de smaak van de melk herkende, zoals zij dit aan de voedster verklaarde, als deze wat onpasselijk of door gemoedsaandoening ontsteld was geweest.” (blz. 272). Dus schijnt Maria’s voorzorg niet onredelijk of bijgelovig te zijn geweest. Fascikel 6 672