hadden zijzelf nu die lastdieren naar Bethlehem gebracht (vergelijk nr. 156). Jozef had van de afwezigheid der H. Maagd, terwijl zij zich in de grafspelonk van Maraha ophield, gebruik gemaakt om met de hulp van de herders de geboortegrot op te luisteren voor de herdenking van de verjaardag hunner verloving. Wanneer nu alles gereed was, haalde hij de H. Maagd met het Jezuskind en moeder Anna af en bracht hen in de opgesierde geboortegrot binnen; hier vond Maria haar moeders tweede man Eliud, de dienstmeid en drie bejaarde herders reeds verzameld. O door welk een zalig geluk werden allen overstroomd op het ogenblik dat de H. Maagd met het Kindje Jezus op haar armen de geboortegrot binnentrad. Gewelf en wanden waren behangen met slingerkransen en bloemen (die zelfs in deze wintertijd niet ontbraken). In het midden stond een tafel, gedekt met een feestmaal. De bodem, de tafel en een deel van de wanden (tot een zekere hoogte?) waren bekleed met enige prachtige tapijten van de H. Driekoningen. Op de tafel verhief zich tot in een luchtopening van het gewelf een piramide van loofwerk en bloemen, en in haar hoogste top zat op een tak een duif, die, zo ik meen, een nagemaakte was; ik zag de gehele grot vol licht en glans. Zij hadden het Kindje Jezus in rechtop zittende houding geplaatst, in zijn wiegekorfje, dat op een onderstel stond; Jozef en Maria, met kransen getooid, stonden aan zijn zijden en dronken uit dezelfde beker; buiten de verwanten waren ook nog de oude herders aanwezig; men zong psalmen en hield een klein vrolijk feestmaal. Ik zag koren van engelen verschijnen en allerlei hemelse wezens aan dit feest in de grot hun medewerking verlenen: alle feestvierders waren vol godsvrucht en hemels geluk. Na afloop van het feest begaf zich de H. Maagd met het Kindje Jezus en moeder Anna weer naar de grafspelonk van Maraha. Fascikel 6 676