De inwoners die helemaal niet wisten met welke bedoeling die soldaten in hun dorp kwamen legeren, voelden zich niet gerust; Herodes echter was een sluwe vos: hij liet niets van zijn oogmerken blijken en liet in het geheim verdere opsporingen doen naar Jezus. De soldaten bleven ondertussen in die steden gelegerd. Dinsdag, 27 februari. – (Het gedenken der onschuldige kinderen bekomt voor K. een  speciale genade, waardoor een onschuldig kind aan de dood van ziel  en lichaam ontrukt wordt).   In het schemerdonker van haar kamer, schrijft Brentano, viel de zieke  zieneres in de avond van deze dag in slaap, ontwaakte na enige  minuten en was met blijdschap vervuld.  Zonder dat enige kennelijke  oorzaak daartoe aanleiding had gegeven, zei zij:   “God zij duizendmaal gedankt; ik kwam er nog juist bijtijds, op het gepaste ogenblik. Wat een geluk dat ik daar was!! Het arme kind is gered; ik bad zo vurig dat zij het wel zegenen en kussen moest, en daarna kon zij het van zich niet meer verkrijgen het in de modderige waterput te werpen.” Over deze onverwachte uitlating verwonderd, vroeg de schrijver: “Wie bedoel je?” “Een verleid meisje; zij wilde haar pasgeboren kind verdrinken; het is niet zeer ver van hier; ik heb dezer dagen met zulk een aandrang tot God gebeden, dat toch geen arm onschuldig kind zonder doopsel en zegen zou sterven; ik bad voor die intentie, omdat nu de tijd van het jaar nadert, waarin de marteldood van de onschuldige kinderen heeft plaats gehad; en in mijn gebed bezwoer ik de God van liefde bij de dood van deze zijn eerste bloedgetuigen mijn gebed te verhoren! O, men moet de tijden van het kerkelijk jaar benuttigen; en wanneer de roosjes in de tuin van de hemelkerk bloeien, moet men ze plukken op aarde. God heeft mij verhoord en ik heb Fascikel 7 726