Toen zij nu door volkomen gebrek aan water schier versmachtten van dorst, gingen zij aan een zandhoogte zitten rusten. De H. Maagd richtte in haar nood een gebed tot God en ik zag aan haar zijde een overvloedige bron ontspringen, die de bodem rondom besproeide. Jozef groef een kleine zandheuvel af, maakte een bekken voor de bron en een kanaaltje om het water af te leiden en nu zag ik hen zich verkwikken. Maria waste haar Kindje en Jozef gaf de ezel te drinken en vulde ook zijn waterzak; ik zag ook walgelijke dieren, zoals enorme hagedissen en schildpadden tot het water kruipen om te drinken; zij deden de H. Familie hoegenaamd geen leed, doch zagen goedmoedig naar hen op; de beek van de bron vloeide rondom een aanzienlijke oppervlakte en liep dan weer in het zand verloren nabij de plaats van haar ontstaan. Fascikel 7 763